Περί της Σοφίας

Σοφοί της Αναγέννησης

Marcilio Ficino	Desiderius Erasmus	Erasmus - "Religione Asserta" - "Nulli Concendo"

Κατά τον Πλάτωνα η Σοφία θεωρείται ως η ύψιστη αρετή. Στο σύγγραμα Πολιτεία, καθώς και στο διάλογο Ευθύδημος υπάρχει η αναφορά στη Σοφία τεκμαιρόμενη ως η ύψιστη αρετή καθώς στις "Προτροπές" του Σωκράτη προπορεύεται η Σοφία για την άσκηση της Αρετής.

ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ: Διάλογος όπου κρίνεται και διακωμωδείται η σοφιστική μέθοδος και κυρίως η εριστική δεξιοτεχνία των σοφιστών. Υπόδειγμα περί του πώς ανατρέπονται τα σοφιστικά επιχειρήματα. Προτροπές του Σωκράτη για την άσκηση της αρετής. ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ: Ο Σωκράτης παρέχει ως υπόδειγμα ρητορικής τον επιτάφιο λόγο που είχε συνθέσει η σύζυγος του Περικλή Ασπασία και που του είχε ανακοινώσει η ίδια. Η σημασία της πλατωνικής υπερβολής στον λόγο και η έννοια της παρωδίας των ρητορικών τύπων.

👇 Επίσης ο Μαρσίλιο Φιτσίνο στις ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ του προς το Μεγάλο Μέδικο - τον Λορέντζο τον Μεγαλοπρεπή γνωστός ως Il Vecchio (1395 - 1440), αναφέρεται εκτενώς σ' αυτήν:

Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να δρουν ορθά για το καλό, που είναι το "ευ-ζην". Αλλά ζούνε καλά μόνo όταν είναι προικισμένοι με όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά.
Λέγεται ότι τα αγαθά αυτά είναι πλούτος, υγεία, ομορφιά, σθένος, ευγενική καταγωγή, τιμές, δύναμη, φρονιμάδα, καθώς και δικαιοσύνη, γενναιότητα και σωφροσύνη- και, πάνω απ' όλα, σοφία, η οποία πράγματι συμπεριλαμβάνει την όλη ουσία της ευτυχίας. Διότι η ευτυχία συνίσταται στη επιτυχημένη πραγμάτωση ενός επιθυμητού σκοπού: η δε σοφία το επιτυγχάνει αυτό σε κάθε δραστηριότητα.

Έτσι οι επιδέξιοι αυλητές παίζουν με τον καλύτερο τρόπο τη φλογέρα τους, ενώ οι διαβασμένοι φιλόλογοι καταλαβαίνουν καλύτερα ό,τι σχετίζεται με το γράψιμο και την ομιλία. Οι γνωστικοί καπετάνιοι φθάνουν στο λιμάνι του ταξιδιού τους ασφαλέστερα και νωρίτερα από όλους, ενώ ο γνωστικός στρατηγός διεξάγει τον πόλεμο με τον λιγότερο δυνατό κίνδυνο. Είναι επίσης ο σοφός γιατρός που θα μπορέσει καλύτερα να επαναφέρει την υγεία στον οργανισμό.

Έτσι με όλη τη δύναμή της η σοφία μας δίνει κυριαρχία σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα σύμφωνα με την επιθυμία μας. Η σοφία δεν ταλαντεύεται ούτε λοξοδρομεί: αλλοιώς αληθινά, δεν θα ήταν σοφία. Αφού λοιπόν η σοφία είναι η αιτία της επίτευξης του σκοπού, εξανάγκης είναι παντοδύναμη σε σχέση και με την ευτυχία. Λέγεται επίσης ότι ευτυχισμένοι είναι μόνο όσοι έχουν προικισθεί με πολλά χαρίσματα. Αλλά δεν θα είναι ευτυχισμένοι προτού ωφεληθούν από εκείνα, και δεν θα ωφεληθούν ποτέ, εκτός αν τα χρησιμοποιήσουν —👉 περισσότερα εδώ /Αρχική δημοσίευση εδώ

👇 Επίσης ο Έρασμος στο έργο του ΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ αναφέρεται στην Υπέρτατη Σοφία χρησιμοποιώντας τον όρο Υπέρτατο Αγαθό:

Τέτοια ευτυχία, βέβαια, δεν ολοκληρώνεται παρά από τη στιγμή που οι ψυχές θα ξαναβρούν τα πρώτα τους κορμιά και φτάσουν έτσι μαζί στην αιώνια ζωή. Αφού όμως η ζωή ολόκληρη των ευλαβικών ανθρώπων δεν είναι άλλο από μελέτη της αιώνιας ζωής, και σάμπως η σκιά της, τους τυχαίνει να γευτούν από πριν καμιά γουλιά ή να μυριστούν την ευωδιά της. Δεν είναι ίσως παρά μια τοσοδούτσικη σταγόνα πλάι στην αστείρευτη βρύση της αιώνιας ευτυχίας, κι όμως ξεπερνάει όλες τις ηδονές της γης, ακόμη κι αν μαζεύονταν σε μια μόνο.

Τόσο πολύ ξεπερνούν οι πνευματικές ηδονές τις ηδονές της σάρκας κι οι αόρατες τιος ορατές! Αυτό δε μας έταξε κι ο προφήτης: "Μήτε είδε το μάτι, μήτε άκουσε τ' αυτί, μήτε η καρδιά του ανθρώπου ένιωσε ποτέ αυτό που ετοίμασε ο Θεός για όσους τον αγαπούνε". Κι αυτό είναι ίσα-ίσα το είδος της τρέλας που με το πέρασμα από τούτη τη ζωή στην άλλη δε σταματά καθόλου, μόνο γίνεται πιο τέλεια —(Αρχική δημοσίευση 👉 εδώ)

Τα στοιχεία με το χεράκι είναι του γράφοντος του παρόντος άρθρου 💦