Βαθειά Πεποίθηση

Στο διάβα της ζωής αν αθροίσεις τα καλά και το κακά φαίνεται πως άλλοτε τα κακά υπερτερούν, άλλοτε τα καλά. Συχνά μοιάζει πως μόνο τα κακά υπερτερούν. Πάντως σίγουρο μοιάζει, πως κάποιες συνθήκες μαζί με την εξέλιξη τους, είναι εξ αρχής δεδομένες.

Στο άτομο υπάρχει βαθειά η πεποίθηση πως για τίποτε απ' όσα κακά έως απλά δυσάρεστα του συμβαίνουν, δεν φταίει. Από αυτή την παγιωμένη αντίληψη εγείρεται το αίσθημα της αδικίας "γιατί σ' εμένα;", "σε τι έφταιξα εγώ;" και συνακόλουθα τα βάζει με το Θεό σε σημείο που η πίστη του σ' αυτόν να κλονίζεται μέχρι πλήρους εξαφάνισης.

Σίγουρα κάθε στιγμή είναι δική μας. Εμείς επιλέγουμε το πως θα δράσουμε: αν δεν πήγα κάπου που έπρεπε, γιατί κοιμήθηκα και πέρασε η ώρα. Ποιος φταίει; άλλος κανείς από εμένα που έπεσα στο κρεβάτι και με πήρε ο ύπνος. Σημαίνει όμως επίσης, πως κάθε ώρα, κάθε στιγμή περιτριγυριζόμαστε από αόρατες δυνάμεις κακού που μας αποσπούν από το στόχο, το αληθινό καθήκον - που εμείς πάλι έχουμε καθορίσει με τις επί μέρους επιλογές μας.

Όλα σίγουρα λειτουργούν σύμφωνα με το νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια γενεσιουργός αιτία. Όμως υπάρχει και ο περιορισμός των κυττάρων που τα ίδια κουβαλούν τους περιορισμούς. Αν κάποιος θα αρρωστήσει, η αιτία βρίσκεται στο κύτταρο του. Τη συγκεκριμένη στιγμή θα εκδηλώσει αυτόν τον περιορισμό.

Ποια δύναμη εγγράφει στο κύτταρο; Αυτό το ερώτημα είναι θεμελιώδες. Μοιάζει να απαντιέται με την αναφορά σε προηγούμενες πράξεις, σε άλλες ζωές: υπάρχει η "αποθήκη των υλικών" που εμείς έχουμε δημιουργήσει - και μάταια κοιτάζουμε κάθε φορά στη νέα ζωή μας.

Αυτό εξηγείται από το ότι εμείς από αιώνες πριν, έχουμε δημιουργήσει το μέλλον ή το πεπρωμένο μας. Υπ' αυτήν την έννοια υπάρχει ο περιορισμός στις δυνατότητες. Αν στο σχολείο ήμασταν κακοί μαθητές, αυτό οφείλεται στο ότι δεν διαβάζαμε αρκετά κι αυτή η δύναμη του κακού ας την πούμε, δρούσε ενάντια στην επιθυμία της στιγμής εκείνης: να είμαστε διαβασμένοι, να ξέρουμε το μάθημα, να πάρουμε άριστα.

Έτσι συνάγεται ότι παράλληλα με τις δυνάμεις του καλού, δρουν δυνάμεις του κακού - αμφότερες από την ίδια "αποθήκη" που εμείς δημιουργούμε από τις παρελθοντικές μας πράξεις (Karma). Όταν ξαναγεννιόμαστε παίρνουμε τα υλικά για να "κτίσουμε το σπίτι μας", από αυτή την αποθήκη.

Καταλήγοντας: καλές πράξεις, δημιουργούν καλά υλικά, κακές, το αντίθετο. Κοιτώντας πίσω σε σωρεία λαθών και παραλήψεων - από τον απλό εργαζόμενο ως τον πρωθυπουργό, φαίνεται πως κανένας τους δεν μπόρεσε να φέρει εις πέρας, ένα πλήρες, σωστό έργο. Μοιάζει πως ό,τι κι αν επιχειρεί κάποιος, υπάρχει κάποια αποτυχία - πως αποτυχία-επιτυχία συμβαδίζουν.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος , επαναστάτης της Μεγάλης Ιδέας, συνάμα ήταν και ο "ηθικός αυτουργός" της Μικρασιατικής καταστροφής και του εξανδραποδισμού από τα πάτρια εδάφη χιλιάδων Μικρασιατών Ελλήνων. Όλα καταλήγουν σε αποτελέσματα διττής σημασίας. Γιατί λοιπόν δεν γίνεται τα υλικά "κτισίματος του σπιτιού" να προέρχονται από ό,τι πιο αγνό και άριστο; Γιατί δεν γίνεται να μπορεί το καλό να υπερισχύει του κακού παντού και πάντα; εφ' όσον ο Δημιουργός είναι Πάνσοφος, Πανάγιος, Παντοκράτορας;

Μη βρίσκοντας απαντήσεις σ' αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα, μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε το ερώτημα; Μήπως τέτοιο ερώτημα περί διάκρισης Καλού - Κακού δεν υπάρχει; Μήπως εμείς βλέπουμε έτσι τα πράγματα; υπό το πρίσμα του υλικού ερωτήματος "ευχάριστο - δυσάρεστο": είναι ευχάριστο να είσαι πλούσιος γιατί μπορείς να ταξιδεύεις, να αποκτάς αγαθά, ενώ το αντίθετο - το δυσάρεστο, αναιρεί τις παραπάνω δυνατότητες.

Εν τέλει γνωρίζουμε καλά μέσα μας πως δεν υπάρχει αληθινή και διαρκής ευτυχία ούτε στα σπίτια, ούτε σε ταξίδια, σε υλικά αγαθά γενικώς - παρά μια κατά περίπτωση ευχαρίστηση - απλή και μόνη ευχαρίστηση, η οποία γεννάει συνεχώς επιθυμία για νέα ευχαρίστηση κ.ο.κ. Στη σημερινή εποχή φαίνεται πως ζούμε στα όρια του κακού περισσότερο - αγωνιζόμενοι να κρατηθούμε στην πλευρά του καλού, όσο μπορεί να το πετυχαίνει ο καθένας μας.

Σημειώσεις:

1. Ευτυχία, δυστυχία λέξεις αρχαιογενείς που προέρχονται από το συνθετικό επίθετο και εμφαντικό ή στερητικό αναλόγως: καλή (ευ) τύχη - κακή (δυσ) τύχη π.χ. ευ-μορφος, δυσ-μορφος, ευ-χάριστος, δυσ-άρεστος, ευ-ανάγνωστος, δυσ-ανάγνωστος κλπ. 
2. Οι φώτο είναι από το έργο Polina 2016 που έχει να κάνει με μια χορεύτρια κλασικού χορού που από μικρή, προοιωνιζόταν να 'χει λαμπρό μέλλον στα ξακουστά μπαλέτα Bolschoi, αλλά δεν προχώρησε αυτό - καθώς μεγαλώνοντας έγινε μια χορεύτρια μοντέρνου χορού... 
3. Σχετικό άρθρο 💃 "Πωλίνα ο χορός είναι η ζωή μου" εδώ
   

🎼 Μπορεί να είναι σχετικό: το "Ζώντας στη κόψη" - (άρθρο /video) του Καλού - Κακού

Living on the edge - Aerosmith