Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2019

Ο χορός είναι η ζωή μου

Εικόνα
Από τον κόσμο των χορευτών του κλασσικού χορού Polina - Anastasia Shevtsova Η Πολίνα είναι ένα οκτάχρονο κορίτσι που το πηγαίο ταλέντο της στο χορό, οδηγεί στην επιλογή και ακολούθως στη μεγάλη προσπάθεια της, να γίνει χορεύτρια. Μεγαλώνοντας, τη βλέπουμε στο ταπεινό της σπίτι στα περίχωρα της Μόσχας, μαζί με τους γονείς της, στη σχολή χορού με τον αυστηρό δάσκαλο Bojinky που την προτρέπει όλο και περισσότερο να τελειοποιηθεί, για να εισαχθεί στη φημισμένη σχολή των μπαλέτων Μπολσόι. Bojinsky - Aleksey Guskov Στο σπίτι η ζωή μοιάζει να είναι δύσκολη με έναν πατέρα που ανακατεύεται με τη τοπική μαφία σε σημείο να μπαίνουν σπίτι και να τον απειλούν για τη ζωή του μπροστά στα μάτια της κόρης του Polina, της έντρομης γυναίκας του Natalia - ενώ διασκέδαζαν μετά το φαγητό - τραγουδώντας και χορεύοντας αμέριμνοι... Άλλοτε στα χιονισμένα τοπία έξω από τη Μόσχα τη βλέπουμε μαζί με τον πατέρα της Άντον - που είναι και κυνηγός θηραμάτων, να σκοτώνει ένα πανέμορφο ελάφι που πέφτει ακί...

Βαθειά Πεποίθηση

Εικόνα
Στο διάβα της ζωής αν αθροίσεις τα καλά και το κακά φαίνεται πως άλλοτε τα κακά υπερτερούν, άλλοτε τα καλά. Συχνά μοιάζει πως μόνο τα κακά υπερτερούν. Πάντως σίγουρο μοιάζει, πως κάποιες συνθήκες μαζί με την εξέλιξη τους, είναι εξ αρχής δεδομένες. Στο άτομο υπάρχει βαθειά η πεποίθηση πως για τίποτε απ' όσα κακά έως απλά δυσάρεστα του συμβαίνουν, δεν φταίει. Από αυτή την παγιωμένη αντίληψη εγείρεται το αίσθημα της αδικίας "γιατί σ' εμένα;", "σε τι έφταιξα εγώ;" και συνακόλουθα τα βάζει με το Θεό σε σημείο που η πίστη του σ' αυτόν να κλονίζεται μέχρι πλήρους εξαφάνισης. Σίγουρα κάθε στιγμή είναι δική μας. Εμείς επιλέγουμε το πως θα δράσουμε: αν δεν πήγα κάπου που έπρεπε, γιατί κοιμήθηκα και πέρασε η ώρα. Ποιος φταίει; άλλος κανείς από εμένα που έπεσα στο κρεβάτι και με πήρε ο ύπνος. Σημαίνει όμως επίσης, πως κάθε ώρα, κάθε στιγμή περιτριγυριζόμαστε από αόρατες δυνάμεις κακού που μας αποσπούν από το στόχο, το αληθινό καθήκον - που εμείς πάλι έχουμε κ...